○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ خدا هر صبح پلکهایت فصل جدیدی از زندگی را ورق میزند، سطر اول همیشه این است خدا همیشه با ماست پس بخوانش با لبخند ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ امید هر شب ما به رختخواب می رویم بدون اطمینان از این که روز بعد زنده از خواب بیدار شویم ولی ما همیشه برای روز بعد خود برنامه داریم این یعنی: امید *♥♥♥♥*♥♥♥♥* عشق عشق یعنی مراقب همدیگر باشید حتی وقتی از دست هم دلخورید ..♥♥.................. حافظه خوب حافظه خوب حافظهای است که بداند چگونه امور بیاهمیت را فراموش کند کلیفتون فادیمن *-*-*-*-*-*-*-*-*-* خانواده خوشحال یک خانواده خوشحال چيزي جز يک بهشت زودرس نيست. برنارد شاو ♥♥.♥♥♥.♥♥♥ مادر در بدترین جای دنیا هم که باشی وجود مادر آن جا را بهشت خواهد کرد چون که با بهشت نسبت دارد *~*~*~*~*~*~*~* گره چه بسا خداوند هر گرهای که در کار ما میاندازد همچون گرههای قالی باشد که نهایتا قصد دارد با آنها نقشی زیبا را بیافریند *~*****◄►******~* آخر خط اغلب وقتی امیدت رو از دست میدی و فکر میکنی که این آخر خطه، خدا از بالا بهت لبخند میزنه و میگه: آرام باش عزیزم این فقط یک پیچه نه پایان *0*0*0*0*0*0*0* تو هیچوقت تنها نبودی بهم برمی خوره وقتی که می گی همیشه تنهایی. تو هیچوقت تنها نبودی امضا: خدا @~@~@~@~@~@ مهربانی همیشه بیش از آنچه که لازم است مهربانی کنید، چون دریافت کنندهاش، بیش از آنچه که تصورش را کنید به آن محتاج است -----------------@*-- ☺امیدوارم همیشه پر انرژی باشید☺ -----------------@*--
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ آخرین باری که دیدمش را یادم نیست اصلا یادم نیست چه لباسی پوشیده بود یا با رایحه کدام عطر اینگونه دل از کفم برد حتی چهره اش را هم بخاطر ندارم اصلا ندیدمش مگر دیدن چیست؟ معنی خاصی دارد؟ نمیشود کسی ندیده عاشق شود و دل ببندد؟ نه از ان عشق های مجازی بی درو پیکر ها نه از انهایی که در خیابان شلوغ به بهانه کار خوب کردن بیاید گوشه شالت را بگیرد و بخواهد به ان سر خیابان ببردت و تو غرق صدای جذاب مردانه اش میشوی گویی صدها سال است این صدا لالایی هرشبت بوده و عطر تلخ گسش را نفس میکشی گویی تنفس هر صبحت با ان اغاز میشده انطرف خیابان که رسیدیم برایم مثل یک خواب تمام شد یک خواب شیرین که حاضری جانت را بدهی تا به واقعیت تبدیل شود ولی افسوس که چهره اش را ندیدم وگرنه روی تمام دیوار های شهر حکش میکردم افسوس که این چشم های نابینا همیشه دردسرم اخرش کار خودشان را کردند و به ساز دل عاشقی رقصیدند درکم نکرد هیچکس کس درکم نکرد اخر مگر کور ها هم عاشق میشوند؟ مگر نمیدانند هر روز صبح میروم و کنار خیابان می ایستم به امید دیدار او؟ و هر کس خواست دستم را بگیرد میگویم منتظر کسی هستم و تا او نیامده نمیروم اگر عاشقی این نیست پس چیست؟ اصلا مگر عشق کور میشناسد زشت و زیبا میشناسد عشق می اید و انقدر در خودش غرقت میکند که خودت را فراموش میکنی فقط منتظری بویش بینی ات را نوازش کند مثل زلیخا من درست شبیه او هستم یک کور عاشق
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ اندر دیار خنگولستان افرادی بزیستی افزون زه شمار و میان آنان دخترکی بودی تونی نام کورد تبار از دیار اورامانات و نقل باشد که بس رقیق القلب ببودی چونان که از وی مداوم ریق جاری بشدی زه شدت رقت قلب و خدایش شفا دهد.. گویند ش که بسیار پاستوریزه همی بودی در گفتار و هموژنیزه ببودی در کردار و حرف بد نزدی لیک بعد نشست و برخاست با شیخ المریض گاها الفاظ رکیک بگفتی بنا به نیاز من یوم من الایام چو بدیدی اهل وادی به چس ناله همی مبتلا بگشتندی پس سر به گریبان همی بردی من باب حیلت و مکری بکردی و نگاشتن آغازیدن همی نومودی بر باب عشقولانگی و چس ناله و اهالی بر کتابتش مشتاق و معتاد همی گشتند..چونان که عملیان معتاد گردند بر افیون و تریاک و بر این ره مدامت بداشتی تا بدانجا که خنگولیان مسخ بکردی و پس چونان عجوزه ای خونخوار برایشان سیطره ای بیافکندی سخت و اهل وادی هر صبح تا شباهنگام چشم به دیباچه ی وادی کور بکردند تا مگر سطور کتابتش را بدیدند پس نشئه بگشتند و انگاه هر چه ان ملعون از انان بخواستی؛به طرفهٌ العینی مهیا بکردند و خدایش لعنت کناد زین بین شیخ المریض که بر حکومت خویش بر وادی بیمناک شدی بخواستی تا وی را زه خنگو بلاک همی نوماید لیک آن تونی حیلت باز با ناز و عشوه خرکی بر شیخ رفتار کردی و شیخنا را هم معتاد بکردی و خدایشان لعنت کناد.. نقل است که خویشتن به خنگی همی زدی و سوال بسیار بکردی تا مگر اهل وادی بر وی گمان برند که رقیق القلب باشد حاشا که بسی قصی القلب بودی و به خون خنگولیان تشنه والله اعلم ^^^^^*^^^^^
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ پدر، تو تپش قلب خانه ای؛ وقتی هر صبح، با تلنگر عشق از خانه بیرون میروی و با کشش عشق، دوباره باز میگردی تو را به من هدیه دادند و من امروز، تمامی خود را به تو هدیه خواهم کرد؛ اگر بپذیری امروز بی نهایت دلتنگ پدر هستم تقدیم به همه بابا های خوب دنیا
زندگی آرام است، مثل آرامش یک خواب بلند زندگی شیرین است، مثل شیرینی یک روز قشنگ زندگی رویایی است، مثل رویای ِیکی کودک ناز زندگی زیبایی است، مثل زیبایی یک غنچه ی باز زندگی تک تک این ساعتهاست، زندگی چرخش این عقربه هاست زندگی راز دل مادر من. زندگی پینه ی دست پدر است، زندگی مثل زمان در گذر --------------------------------------------------- در سایه آفتاب پدر پدر! گرچه خانه ما از آینه نبود؛ اما خسته ترین مهربانی عالم، در آینه چشمان مردانهات، کودکیهایم را بدرقه کرد، تا امروز به معنای تو برسم. میخواهم بگویم، ببخش اگر پای تک درخت حیاطمان، پنهانی، غصههایی را خوردی که مال تو نبودند! ببخش اگر ناخنهای ضرب دیده ات را ندیدم که لای درهای بسته روزگار، مانده بود و ببخش اگر همیشه، پیش از رسیدن تو، خواب بودم؛ اما امروز، بیدارتر از همیشه، آمدهام تا به جای آویختن بر شانه تو، بوسه بر بلندای پیشانیات بزنم. سایهات کم مباد ای پدرم! آن روزها، سایهات آنقدر بزرگ بود که وقتی میایستادی، همه چیز را فرا میگرفت؛ اما امروز، ضلع شرقی نیمکتهای غروب، لرزش دستانت را در امتداد عصایی چوبی میریزد. دلم میخواهد به یکباره، تمام بغض تو را فریاد کنم. ساعت جیبیات را که نگاه میکنی، یادم میآید که وقت غنچهها تنگ شده؛ درست مثل دل من برای تو. این، تصادف قشنگی است که امروز در تقویم، کلمات هممعنی، کنار هم چیده شدهاند. یعنی در دائرة المعارف عشق، پدر، ترجمه علی علیه السلام است. --------------------------------------------------- پناهگاه امن خانه شانه هایت، ستون محکمی است پناهگاه امن خانه را. دست در دستانم که میگذاری، خون گرم آرامش، در کوچه رگهایم میدود. در برابر توفانهای بیرحم زندگی میایستی؛ آنچنانکه گویی هر روز از گفتوگوی کوهستانها باز میآیی. لبخند پدرانهات، تارهای اندوه را از هم میدراند. تویی که صبوریات، دلهای ناامید را سپیدهدم امیدواری است. مرامنامه دریا را روح وسیعت به تحریر میآید؛ آن هنگام که ابرهای دلتنگی، پنجرههای خانه را باران میپاشند. آسمان همواره بوسه بر پیشانی بلندت را آرزومند است. --------------------------------------------------- راحت نوشتیم بابا نان داد بی آنکه بدانیم بابا چه سخت ، برای نان همه جوانیش را داد --------------------------------------------------- ســـَــر ســُـفره چیزی نبود یــخ در پــارچ و پدر هــر دو آب شــدند چــه دنــیای بی رحمــیست --------------------------------------------------- خورشید هر روز دیرتر از پدرم بیدار می شود اما زودتر از او به خانه بر می گرددبه سلامتی هرچی پدره --------------------------------------------------- گفــت : با پدر یه جمـــله بســـاز گفتــم: من با پدر جمله نمیســازم دنیــــــــامو می سازم --------------------------------------------------- من نبودم و تو بودی ، بود شدم و تو تمام بودنت را به پایم ریختی ، حالا سالهاست که با بودنت زندگی می کنم ، هر روز، هر لحظه، هر آن و دم به دم هستی ببخش که گاهی آنقدر هستی که نمی بینمت ، ببخش تمام نادانیها و نفهمی ها و کج فهمی هایم را، اعتراض ها و درشتیهایم را ، و هر آنچه را که آزارت داد دستانت را می بوسم و پیشانیت را ، که چراغ راه زندگیم بودی و هستی و خواهی بود ، خاک پایت هستم تا هست و نیست هست به حرمت شرافتت می ایستم و تعظیم می کنم --------------------------------------------------- پدر؛ ترجمه علی علیهالسلام پدر! میخواستم دربارهات بنویسم؛ گفتم: یداللّهی؛ دیدم، علی است. گفتم نان آور شبانه کوچه های دلم هستی؛ دیدم علی است. خلوص تو در عشق ورزیدن را نوشتم و روح تو را از هر طرف پیمودم، به علی رسیدم. آنگاه، دریافتم که تو، نور جدا شده ای از آفتاب علی هستی، تا از پنجره هر خانه ای، هستی را گرما ببخشی ؛ و اینگونه بود که علی علیهالسلام ، نماینده خدا و نبی شد و پدر، نماینده علی علیهالسلام . تو را به من هدیه دادند و من امروز، تمامی خود را به تو هدیه خواهم کرد؛ اگر بپذیری. --------------------------------------------------- ـ پدرم! تو تپش قلب خانه ای؛ وقتی هر صبح، با تلنگر عشق، از خانه بیرون میروی و با کشش عشق، دوباره باز میگردی. دهلیزهای قلبم، تقدیم مهربانی تو باد! ـ علی آموخت هر جا که جای مهر پدر خالی است، میتوان پدر بود تا جامعه را از یتیمی بی مهری، رهایی بخشید؛ آن وقت است که میتوان خیبر دلها را فتح کرد. --------------------------------------------------- باتو… بی تو با تو، باران بهاریام را پایانی نیست و بیتو، پرندهای آشیان گمکرده در جادههای پاییزم تو که هستی، پنجره، با بالهایی گشوده از آفتاب، باغچه را مرور میکند. با تو، نفسهای مادرانه، تیررس اضطراب و تشویش را مجال نمیدهند آجر به آجر، ساخته میشوم؛ وقتی پناه دستهای امنت، موسیقی مهربان عشق را به ترنم میآیند بیتو، بنبستی میشوم در هزار توی رنجهای خویش بیتو، شکوه جهان، ویرانهای است مسکوت و بیهیاهو میستایمت که رونق کوچه های سردسیر وجودم هستی؛ آنچنان که آفتاب، رگهای سپید قطب را --------------------------------------------------- خدایـــا به بزرگیـــــت قســـم توعکس های دست جمعی جای هیچ پدر و مـــــادری رو خــالی نذار آمیـــــن --------------------------------------------------- پشتگرمی من پشتم به تو گرم است. نمیدانم اگر تو نبودی، زبانم چطور میچرخید، صدایت نزنم! راستش را بخواهی، گاهی، حتی وقتی با تو کاری ندارم، برای دل خودم صدایت میزنم؛ بابا! آنقدر با دستهایت انس گرفتهام که گاهی دلم لک میزند، دستانم را بگیری. هر بار دستانم را میگیری، خیالم راحت میشود؛ میدانم که هوایم را داری و من میان ازدحام غریبی، گم نمیشوم و تو هیچ وقت دستم را رها نمیکنی … --------------------------------------------------- پدر مثل خودکار می مونه شکل عوض نمی کنه ولی یه دفعه می بینی که نمی نویسه مادر مثل مداد می مونه هر لحظه تراشیده شدنشو می بینی تا اینکه تموم می شه --------------------------------------------------- پدر؛ تکیه گاهی است که بهشت زیر پایش نیست اما همیشه به جرم پدر بودن باید ایستادگی کند؛ و با وجود همه مشکلات, به تو لبخند زند تا تو دلگرم شوی که اگر بدانی … چه کسی ، کشتی زندگی را از میان موج های سهمگین روزگار به ساحل آرام رویاهایت رسانده است؛ “پدرت”را می پرستیدی … --------------------------------------------------- با پدرم جدول حل میکردم که گفتم : پدر نوشته دوست, عشق , محبت و چهار حرفیه اتفاقا” دو حرف اولشم در اومده بود , یعنی ب و الف یه دفعه پدرم گفت فهمیدم عزیزم میشه بابا با اینکه میدونستم بابا میشه ولی بهش گفتم نه اشتباهه گفت ببین اگه بنویسی بابا عمودیشم در میاد … تو چشام اشک جمع شده بود و گفتم میدونم میشه بابا ولی اینجا نوشته چهار حرفی، ولی تو که حرف نداری --------------------------------------------------- تنها زمانی که بزرگ شوید و از او دور شوید (زمانی که با خانه پدری وداع کرده و به خانه خودتان می روید ) تنها در این زمان است که پی به بزرگی وی خواهید برد و بزرگی اش را کاملاً ارج خواهید گذارد
دو دقیقه پیش
در حال حاضر هنوز بخش چت راه اندازی نشده است
دو دقیقه پیش
یکمی صبور باش عزیزکوم درستش موکونیم
دو دقیقه پیش
تست برای پیام طولانی چند خطی
خط دوم
خط سوم